Bergen op Zoom

Op dinsdagavond 13 juli werd er in de Raad gedebatteerd over de onderzoeksrapporten van Deloitte naar "Nedalco" en "De Bergse Haven". Vanwege de lengte plaatsen wij de inbreng van de SP in vier delen op de website.

Het eerste deel gaat over de werkwijze van Deloitte. Deel twee gaat over het hoofdpijn dossier Bergse Haven/Nedalco. Deel drie neemt ons mee terug in de tijd naar 28 juni 2004 en in deel vier sluiten wij af met "Hoe nu verder?"

Na deze korte inleiding over Deloitte, zal ik nu vervolgen met het hoofdpijndossier de ´Bergse Haven´.

Als eenmansfractie moest de SP in haar eerste raadsperiode vanaf maart 2006 t/m 2010 prioriteiten stellen. Zoals het onze partij betaamd hebben wij in deze periode hoge prioriteit gegeven aan de sociale inrichting van onze stad. Maar gaandeweg onze raadsperiode raakte de SP- fractie meer en meer doordrongen van de verstrekkende financiële belangen en gevolgen van de beslissingen die door de voorgaande Gemeenteraden/Colleges waren genomen met betrekking tot het ´Grondbedrijf´. Met in het bijzonder het dossier ´Bergse Haven´.

Dit project dankt naar onze mening haar bestaansrecht aan de financieel succesvolle ontwikkeling van de ´Bergse Plaat´ in de jaren negentig. Volgens berichtgeving in de media is aan dit project door onze gemeente een slordige 35 miljoen Euro verdiend. Een dergelijke winst moet voor de toenmalige zeer ambitieuze raadspartijen en haar wethouders naar meer hebben gesmaakt. Als ware ondernemers/ projectontwikkelaars in spe ging men in zogenaamde Publiek Private Samenwerkingsverbanden (gemeenten spelen met publiek geld voor ondernemer) akkoord met de ontwikkeling van de ‘Markiezaten´, het ‘Groene Gordijn’ en de ‘Schans’. En als klap op de vuurpijl werd in november 2005, enkele maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen, op voorspraak van VVD- wethouder Giel Janssen, door nagenoeg de voltallige Raad ingestemd met de ontwikkeling van de ‘Bergse Haven’. Voor de goede orde: ‘De SP maakte in 2005 nog geen deel uit van de Raad en zou aan dit plan haar goedkeuring niet hebben verleend. Al in 1997 heeft onze partij de actievoerders ondersteund die het bouwen op ‘Kiek in de Pot ’ wilden voorkomen.

Direct na de verkiezingen van 2006 ging het nieuwe college met het project de´Bergse Haven´aan de slag. Het college Linssen 1 negeerde de inktzwarte wolken die zich al vrij snel boven het project aftekenden en stuurde zonnige geruststellende vakantiekaarten (uit Spanje) naar de gemeenteraad. In de zomer van 2007 publiceerde dhr. Coppens- nu wethouder- een openbare brief waarin hij zijn zorg uitsprak over het gebrek aan informatie over de grote betaalprojecten in Bergen op Zoom. Reactie vanuit het college: ´Er is niets aan de hand, alles gaat volgens plan.´

Bij de begrotingsbehandeling in november 2007 vraagt de SP- fractie zich hardop af hoeveel financiële risico’s, de gemeente bij de verdere ontwikkeling van bedrijventerreinen en de bouw van nieuwe woonwijken nog kan nemen. Vanuit het college volgde geen enkele reactie. Achteraf is dit wrang omdat wij in de rapporten van de Deloitte hebben kunnen lezen, dat er toen al één verontrustende risico- analyse over de ´Bergse Haven´ bij het College bekend was. Uit deze analyse werd duidelijk dat de kosten- en opbrengsten van dit project niet conform de prognoses verliepen. De raad werd hier echter niet over geïnformeerd.

Begin juni 2008, de behandeling van het beleidsverslag, de jaarrekening en het beleidskader. Het College ontwijkt een vraag van de SP over het aantal verkochte woningen op de ´Kiek´. Er zou een nader onderzoek komen, dat moesten we maar afwachten. De uitkomsten van dit onderzoek laten op zich wachten, en in het vervolg van 2008 nam de ongerustheid bij ons en in de rest van de Raad over de voortgang van dit project toe. Bij veel raadspartijen begon het aanvankelijke optimisme meer en meer om te slaan in bezorgdheid en gemor over het gebrek aan informatie vanuit het College en de GEM.

In mei 2009 krijgt de SP eindelijk antwoord op de vraag over het aantal verkochte woningen in het project de ´Bergse Haven´. Dit bleken er slechts 16 te zijn. En vanaf dat ogenblik lijkt alles, mede door de ontstane kredietcrisis (?) echt mis te gaan. Ondanks de opgelegde geheimhouding vanuit het college, kwamen er steeds meer berichten naar buiten dat dit project zich in zwaar weer zou bevinden. Daarbij bleek ook nog eens dat het gesloten contract met de spiritusfabriek ´Nedalco´, ter waarde van ruim € 60 miljoen onherroepelijk was. Bij overdracht in 2012 is dit 71,5 miljoen euro. En daarmee werd één van de belangrijkste, meest kostbare grondverwervingen binnen dit plan een voldongen feit en kwam als een molensteen om de nek van de gemeente te hangen. Er was geen weg meer terug. Er moesten links- of rechtsom publieke middelen worden vrijgemaakt om de voortgang van dit project te waarborgen en de dreigende verliezen te beperken.