h

Bergse Haven - inbreng deel 3

14 juli 2010

Bergse Haven - inbreng deel 3

Op dinsdagavond 13 juli werd er in de Raad gedebatteerd over de onderzoeksrapporten van Deloitte naar "Nedalco" en "De Bergse Haven". Vanwege de lengte plaatsen wij de inbreng van de SP in vier delen op de website.

Het eerste deel gaat over de werkwijze van Deloitte. Deel twee gaat over het hoofdpijn dossier Bergse Haven/Nedalco. Deel drie neemt ons mee terug in de tijd naar 28 juni 2004 en in deel vier sluiten wij af met "Hoe nu verder?"

Hoe heeft het zo mis kunnen gaan? Had deze situatie voorkomen kunnen worden. Ik wil niet spreken met de kennis van nu, maar ik wil graag even met u teruggaan in de tijd naar 28 juni 2004. Ik citeer uit de raadnotulen van toen:

“ De Bergse Haven ligt er nog lang niet. Het Bergse Havenproject is wel omgeven door erg veel onzekerheden die de haalbaarheid beïnvloeden; komt er steun van het rijk, van de provincie van Europa, vraagt Nedalco niet te veel, wat is de blufpoker van Nedalco, krijgt die subsidie, een oprotpremie van Bergen op Zoom, een stimuleringspremie bij Europoort misschien, of een concessie in Zeeuws Vlaanderen?

Mijn partij heeft drie pijnpunten, De eerste is de deal met Nedalco, de tweede de veel te optimistische berekeningen en verwachtingen rond de woningbouw en ten derde de zwakke basis van partnerschap met de ontwikkelaars in relatie met de Zeeland.

Respect en bewondering heb ik voor de voortreffelijk gevoerde onderhandelingstechniek en tactiek van Nedalco, Hoe krijg je het voor elkaar dit bedrag los te peuteren voor wat oude troep, vervuilde grond, overlast dichte woonbebouwing en daarmee de risico's en de volstrekt lastige logistieke positie.

We hebben hier te maken met naar mijn inzicht avonturiers en niemand die even bij zichzelf denkt, verdikkeme straks gaat alles mis, Wij als goed bedoelende amateurpolitici moeten dan zaken goedkeuren die ons later zouden kunnen opbreken.”

Toen de SP deze woorden las kreeg zij de indruk van een raadslid dat zijn oprechte bezorgdheid uitsprak over de koers die het toenmalige college c.q. de meerderheid van de Raad wenste te varen.

Dit raadslid kreeg te maken met een plan, dat op basis van onduidelijke mandaten en een nauwelijks ingekaderde ´haalbaarheidsstudie´ was uitgemond in intentieovereenkomsten. Deze overeenkomsten tussen de marktpartijen en het VVD- GBWP College, onder aanvoering van de toenmalige PvdA- burgemeester Peter van de Velden, moesten hoe dan ook worden gerealiseerd. Verliezen waren acceptabel, exploitatietekorten werden cosmetisch weggemasseerd en waarschuwingen over te groot optimisme werden door de overgrote meerderheid van de Raad niet gehoord. Aan dit doemdenken had de toenmalige Raad, het beeld vertroebeld door blinde ambities, geen enkele behoefte. Zo stemde de Raad op 28 juni 2004 in met de voortgang van dit desastreuze plan.

De definitieve versie van dit plan werd op 24 november 2005 aan de Raad voorgelegd. Daarbij was het opmerkelijk dat het betreffende raadslid en zijn partij hun eerdere bedenkingen lieten varen en net als de overgrote meerderheid van Raad instemden met een onvoldragen plan dat de spankracht van onze gemeente ver te boven zou gaan. Maar ja, collegedeelname lonkte en werd op deze manier veilig gesteld.

Maar had dit raadslid in 2004 ongelijk. Met de wetenschap van nu moeten we erkennen dat dit raadslid anno 2004 groot gelijk heeft gehad. Alle onzekerheden zijn negatief uitgepakt. Steun voor dit omvangrijke project is er vanuit de provincie of het Rijk nauwelijks gekomen, de berekeningen en de huizenmarkt waren te optimistisch ingeschat, de avonturiers zijn gekomen en we hebben veel te veel geld betaald voor de oude dump van ´Nedalco´. En, voordat ik het vergeet, de goedwillende amateurpolitici hebben zaken goedgekeurd, die ons nu opbreken.

Hoe is het verder met dit raadslid afgelopen. Welnu, nadat hij zich had laten paaien door de projectontwikkelaars en de notoire optimisten uit dit dossier is er onder zijn leiding in 2006 een College gevormd. (Hij, op een gegeven ogenblik zelfs wethouder ‘Grondzaken,) noch de andere collegeleden hebben de door hem voorspelde negatieve ontwikkelingen kunnen voorkomen. De prijs is hoog geweest. Wij vrezen evenwel dat de prijs die onze burgers en de generaties na hen moeten betalen nog veel hoger zal zijn. De leningen/ betalingsverplichtingen van gisteren zijn namelijk de schulden van vandaag. En hoe je het je het ook wendt of keert, die moeten betaald worden.

U bent hier