Wilfred Landa
Hallo. Ik ben Wilfred Landa en ik ben geboren op 5 januari in 1971 in Bergen op Zoom in het huis waar mijn moeder nu nog woont. Vlak naast het Ziekenhuis Lievensberg wat ik alleen maar heb zien groeien in al die jaren. Ik heb veel liefde voor onze gemeente, omdat het toen ik nog jong was het hier fantastisch was... en ik ben vooral bij de cultuur ervan altijd nauw betrokken geweest. Zo bouwde ik op mijn 15de al mee aan een wagen bij bouwclub 'd Eksteketel, en ben ik jarenlang vrijwilliger geweest bij de Botte Hommel in de Blokstallen in de tijd van SKW en daarna ook die van CKB. Daarnaast zat ik ook nog in legio niet onbekende bandjes uit onze regio de afgelopen 30 jaar die mij JUIST "daar" brachten op die plekken. Deze plekken moeten wat mij betreft weer terug komen, omdat de gelegenheid die ik had, waar IK het kon hebben zoals vroeger, nu verdwenen zijn in die hoedanigheid. De kansen moeten terugkomen voor iedereen, zodat iedereen de gelegenheid heeft om die plek te hebben waardoor ik voor mijzelf al die tijd kleine successen kon creëren...
Verder heeft onze stad een waanzinnige historie die van mij nooit vergeten mag worden. Iets wat nog steeds tastbaar aanwezig is overigens. Ik trek er dan ook graag op uit, om met mijn metaaldetector deze daarna onweerlegbare historie terug te vinden van onze regio. Mijn oudste vondst komt volgens mij uit kasteel Borgvliet, die Spinola heeft "laten springen" in 1622 en dit na een stormvloed in de Augustapolder terecht is gekomen. Het is een rekenpenning van Hans Krauwinckel van de 2de generatie 1600-1632. Ik heb het zelf gevonden daar en ik weet het zeker dat dit zo is. Hier in onze stad ligt heel veel waarde uit historie en veel is nog onontdekt. Dit mogen we niet vergeten, omdat wij dit juist voor de toekomst zouden moeten kunnen gebruiken om met handel en vermaak ouderwets succes zouden kunnen hebben ermee als weleer. Ooit was er een paspoort die onze stad in micro druk roemde hierom. Iedere mag dit zelf uitzoeken...
Cultuur:
In de cultuursector ben ik gerold door mijn vader Jan Landa. Hij is mede oprichter van de Crabtown Three, een begrip in deze regio van de jaren 90 en ver daarvoor. Ik heb zijn inbreng en motivatie nooit verloochend en heb hierdoor in veel succesvolle bands gespeeld hierna. Ik heb door hem veel ervaring in opgedaan als muzikant. Maar ook toen dit door omstandigheden niet meer kon heb ik mij als evenementen organisator ingezet sinds 2003. Bergs Songfestival (2003), Bergs Bevrijdingsfestival op het Wilhelminaveld (2004) en De benifietavond voor Stichting Tussen Wal & Schip in de Stoelemat (2005). Ik was toen in 2004 met stichting BEC nauw betrokken bij de veranderde beleidsvorming hieromtrent in onze stad. Dit is echter nooit gelukt wat mij betreft. Behalve gebouw-T dan, wat helaas niet zo laagdrempelig meer is als de Botte Hommel daarvoor was. Dus moet laagdrempelig weer terug opgepakt worden wat mij betreft, want dit is de afgelopen jaren geheel erg ondergeschoven geraakt voor het hele culturele veld.
Ik strijd hier al heel lang voor, sinds de jaren '90 zelfs toen de Botte Hommel voor het eerst drijgde te sluiten, en ik ga er voorlopig nog niet mee stoppen om dit weer terug te hebben. Ik ga door totdat het weer klopt! En ik kan hierbij alle steun gebruiken. Naast wat ik voor mijzelf met muziek deed, verdient iedereen zijn culturele plek. Dus dit geldt voor elke culture uiting hier en de behoeften ervan om dit samen te kunnen doen!
Infrastructuur:
Daarnaast erger ik mij in onze gemeente al jaren aan de infrastructuur. De weg waar iedereen dagelijks veilig zijn pad over moet vinden om naar het school of werk, maar daarnaast ook over de indeling van onze gronden in onze regio. Als voormalig Toezichthouder bij Rijkswaterstaat, later directie UAV bij grote snelweg-reconstructies en directie Verkeersmaatsegelen in de regio Rotterdam, verbaas ik mij zeer over de toepassing van landelijke normen in onze Bergse ontwerpen al sinds ik naar school ging. Hier wordt maar wat verzonnen, zeiden ze toen al op school, nadat ik erg mijn best had gedaan op de mini-rotonde bij 't Boerenverdriet in te meten en hem helemaal had nagetekend. Ik was zo trots om bij de stad te horen met de eerste mini-rotonde in die tijd en werd daarna beloond met een mager 5je. En dat klopte achteraf, want het sluit geheel niet aan bij welke RAW of CROW norm dan ook die ik leerde kennen. Ook de Standaard 1985 van toen was niet toegepast volgens hen.
Onveilige situaties zijn er genoeg binnen onze gemeente, maar die mogen na een ontwerpfout gewoon blijven door de doofpot die erover bestaat. Zelfs na de opening van een verbetering gebeurde er meteen ongelukken, zoals bij de Zoomdam bij "het Rijks". Ik sta in voor METEEN GOED of anders NIET!. Dat KAN mét toepassing van de juiste normen en minder prestige zoals we hier gewend zijn. Dus gelijk goed en langdurig functioneel en betrouwbaar qua constructie enzo. Of... Ik weet het niet... terwijl het m'n vak is?
Het KAN volgens mij HEEL ander!
